Achter jezelf gaan staan
Ongeveer een jaar geleden maakte ik deze foto-tekst. Misschien nog het meest om mijzelf te steunen. Ik dacht als vaak dat ik de bodem bereikt had. Klom telkens weer op. Vallen en opstaan…Een maand nadat ik deze foto-kaart maakte was de absolute bodem daar, rond sinterklaas vorig jaar.
En… Ik ben gaan staan (wat ik letterlijk nauwelijks meer kon).Een jaar later – op 5 -11 – presenteer ik mijn nieuwe boek. 5-11 wordt een geweldige middag. Met 2 muziekanten, een zangeres, een eigen lied, mooie teksten en natuurlijk de presentatie. Nu nog de mensen… Kom jij ook?Leven wat je schrijft en leven wat je weet… ik vind het toch steeds weer een uitdaging. Sta ik al stevig genoeg? Val ik niet in oude valkuilen?
Ik ben dus gaan staan, zei ik. Wat houdt dat in? Misschien herken je dit:
Ik dacht dat de ander me wel zag, voor me zorgde, me liefhad, te vertrouwen was en me kende.
De ontluisterende ontdekking was deze:
Ik, ikzelf mocht mijzelf gaan zien en laten zien, voor mezelf zorgen en laten zorgen, mezelf liefhebben en laten liefhebben, mezelf kennen en laten kennen. En mijzelf daarin nooit meer in de steek laten.
STAAN dus. Achter mezelf staan, in mijn eigen waarde staan en MIJZELF NOOIT MEER IN DE STEEK LATEN. Over die dingen schrijf ik nu. In mijn boek “Ik wens je veel geluk” dat bijna uit komt en in mijn roman “Kwaad-Aardig” dat waarschijnlijk eind 2017 of begin 2018 op de markt komt.
En ik probeer het te leven. Daarbij oefen ik vanzelf vergeving en mildheid naar mezelf. Ik denk dat we als mens hierin een leven lang kunnen blijven oefenen. Ik wel, vermoed ik. En misschien ken jij dat ook: dat je geven vaak makkelijker vindt dan ontvangen of vragen?
Als dit je aanspreekt en je wilt het delen, doe dat gerust! klik eenvoudig op de F knop om het te delen op je facebook pagina, op het envelopje om het naar iemand te mailen enz.
